Αυτή την στιγμή στην Ελλάδα έχουν καταληφθεί περισσότερα από 600 σχολεία, ενώ μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής 261. Ανάμεσα σε αυτά και το δικό μας λύκειο. Ο σκοπός αυτής της αντίδρασης είναι οι νέοι να απαιτήσουν -μαζικά και όχι μεμονωμένα- την παιδεία που τους αξίζει κι όχι την παιδεία που με τον προϋπολογισμό του 2011 το ποσοστό των δαπανών γι’ αυτήν αντιστοιχεί σε λιγότερο από το 3% του Α.Ε.Π.
Φυσικά δεν είναι μόνο το χαμηλό ποσοστό δαπανών για την δικιά μας μόρφωση, αλλά το Υπουργείο Παιδείας έχει φροντίσει από το προηγούμενο έτος να ξεκινήσει διαδικασίες συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολείων, με σκοπό την «εξοικονόμηση χρημάτων», με αποτέλεσμα την αρχή της διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας, μια τακτική στην οποία είμαστε κάθετα αντίθετοι. Τα σχολεία ΔΕΝ είναι επιχειρήσεις για να κρίνονται αποτελεσματικά με βάση το κέρδος.
Στο πλαίσιο αυτής της άποψης, αντιστεκόμαστε λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε καθηγητές και απαιτούμε την αναπλήρωση των κενών αυτών. Θέλουμε άμεσα τον διορισμό εκπαιδευτικών ώστε το σχολείο να λειτουργεί ομαλά και με πληρότητα ειδικοτήτων.
Εν μέσω αυτής της κατάστασης που επικρατεί από το προηγούμενο σχολικό έτος, τον φετινό Σεπτέμβρη εξαιτίας της ανικανότητας του Υπουργείου Παιδείας έλειπε το στοιχειώδες εργαλείο της εκπαίδευσης, ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ. Σαν αποτέλεσμα:
1. Δημιουργήθηκε πανικός στις οικογένειες, ιδιαίτερα των δημοτικών σχολείων, καθώς πολλοί γονείς θορυβημένοι έσπευσαν να αγοράσουν τα βιβλία
2. Ζητήθηκε από μαθητές να καλύψουν τα έξοδα των φωτοτυπιών καθώς τα απαραίτητα κονδύλια δεν έχουν σταλεί
3. Το Υ. Παιδείας επιχειρώντας να δώσει «λύση» στο πρόβλημα έδωσε στους μαθητές DVD, πολλά εκ των οποίων δυσλειτουργικά, θεωρώντας δεδομένη την ύπαρξη υπολογιστή σε κάθε οικογένεια.
Παράλληλα, αυτό το έτος είναι το πρώτο έτος εφαρμογής του νέου εκπαιδευτικού συστήματος στην Α΄ Λυκείου, χωρίς όμως να έχει υπάρξει η αντίστοιχη πληροφόρηση στους μαθητές, αλλά και στους ίδιους τους καθηγητές, με αποτέλεσμα να μην είναι γνωστό το πρόγραμμα σπουδών των παιδιών αυτών ούτε και ο τρόπος ένταξης τους αργότερα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Σε όσα σχολεία, λοιπόν, δεν έχουν καταργηθεί, στις μεγάλες ελλείψεις καθηγητών προστέθηκε η έλλειψη βιβλίων, καθώς και η αποδιοργάνωση που επακολουθεί την αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος στην Α΄ Λυκείου. Αυτή η πληθώρα των προβλημάτων έχει όμως άμεσο αντίκτυπο και στην ανάπτυξη της παραπαιδείας, η οποία δυστυχώς πλέον θεωρείται αναγκαία, παρ’ όλο που αποτελεί γιγάντιο βάρος για τον οικονομικό προϋπολογισμό των περισσότερων οικογενειών. Ως εκ τούτου, με αυτή την πολιτική τα σχολεία πλέον υπολειτουργούν και χάνουν τον δημόσιο, δωρεάν και ενιαίο χαρακτήρα τους και γι’ αυτό εμείς αντιδρούμε και αγωνιζόμαστε για να ανακτήσουμε αυτά που θα έπρεπε να θεωρούνται δεδομένα.
Εν τούτοις, το Υπουργείο Παιδείας αρνείται να αναγνωρίσει τα λάθη του και τα δικαιώματα μας και προβαίνει σε απειλές εναντίον των μαθητών.
Πιο συγκεκριμένα, η Υφυπουργός Παιδείας απέστειλε εγκύκλιο σχετικά με τις αναπληρώσεις χαμένων ωρών λόγω καταλήψεων. Σύμφωνα με αυτό προβλέπονται αναπληρώσεις τα σαββατοκύριακα, μετά το τέλος της σχολικής ημέρας και στις αργίες. Δεν δόθηκε σημασία όμως στις σχολικές ώρες που χάνονται λόγω της έλλειψης βιβλίων και της δυσλειτουργίας, καθώς και του ότι το προηγούμενο σχολικό έτος τελείωσε με εντολή του Υπουργείου Παιδείας δέκα μέρες νωρίτερα. Γίνεται ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι δεν ενδιαφέρονται για την κάλυψη της ύλης, αλλά για την καταστολή των μαθητικών κινητοποιήσεων.
Επιπλέον, η ζωτικότητα των μαθητικών προσπαθειών για την βελτίωση της Παιδείας αντιμετωπίζει την τρομοκρατία της αστυνομίας και εμποδίζεται από τις εισαγγελικές παρεμβάσεις. Η εξουσία μας υπενθυμίζει τις κυρώσεις για μια τέτοια πράξη (αυτόφωρο, παραμέληση ανηλίκου, παρεμπόδιση χρήσης δημοσίου χώρου) παράλληλα όμως αποφεύγει να συζητήσει για τα αντισυνταγματικά και αντικοινωνικά μέτρα που λαμβάνει η ίδια.
Κάποιοι θα αναρωτηθούν πώς είναι δυνατόν ένα κλειστό σχολείο να μπορέσει να βοηθήσει τους μαθητές και ολόκληρη την Ελλάδα να αντιμετωπίσει αυτήν την κρίση - οικονομική, κοινωνική και κυρίως ηθική. Οι περισσότεροι θα έπρεπε να αναρωτηθούν, όμως, ποια θα ήταν η κατάληξη της πολιτικής του Υπουργείου αν μείνουμε αμέτοχοι στις αποφάσεις του και δεν εκφράζουμε την άποψη μας. Αυτή την στιγμή ένα μαζικό κύμα μαθητικών οργανωμένων αγώνων έχει ξεκινήσει προκειμένου να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιωματικά μας ανήκουν.
Καλούμε, τέλος ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, εγκαταλείποντας το φαρισαϊκό της προσωπείο, να μας συντρέξει στον αγώνα μας που δεν είναι τελικά άλλος από την ίδια τη διάσωση της γενιάς μας, το γκρέμισμα του τείχους που φράσσει το μέλλον μας και αυτό της μέλλουσας δημοκρατίας. Να μας επιτρέψει σαν σύγχρονος Οδυσσέας να φτάσουμε τελικά στη δική μας Ιθάκη, όχι όμως σαν επαίτες αλλά σαν βασιλείς.
4o ΓΕ.Λ. ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
